دعاي جوشن کبير

آنکه از فرط گنه ناله کند زار کجاست؟

آنکه زاغيار برد شکوه بر يار کجاست

باز ماه رمضان آمد و بر بام فلک

مي زند بانگ منادي که گنه کار کجاست

سفره رنگين و خدا چشم به راه من و توست

تاکه معلوم شود طالب ديدار کجاست

بار عام است خدا را به ضيافت بشتاب

تا نگوئي که در رحمت دادار کجاست

مرغ شب نيمه شب ديده به ره مي گويد

سوز دل ساز بود ديده بيدار کجاست

ماه رحمت بود اي ابر خطاپوش ببار

تا نگويند که آن وعده ايثار کجاست

حق به کان کرمش طرفه متاعي دارد

در و ديوار زند داد خريدار کجاست

آن خدائي که رحيم است و کريم است و غفور 

گويد اي سوته دلان عاشق دلدار کجاست

من ژوليده به آواي جلي مي گويم

آنکه با توبه ستاند سپر نار کجاست

ژوليده نيشابوري